ای‌ جکس به عنوان معماری جدیدی برای وب

روش کار برنامه‌های کلاسیک وب سایت چیزی شبیه این است: اکثر تعاملات کاربر با رابط کاربری باعث ارسال یک درخواست به سرور می‌شود. سرور پردازش‌های لازم را انجام داده و سپس یک صفحه HTML به کلاینت بازمی‌گرداند. این مدل بر اساس هدف اصلی وب، یعنی ایفای نقش یک رسانه برای ابرمتن است. اما آنچه وب سایت را برای ابرمتن‌ها مناسب می‌کند، الزاماً آن را برای برنامه‌های نرم‌افزاری نیز مناسب نخواهد کرد. مسئله اینجاست که برنامه‌های وب سایت برای کاربرد (Application) بودن طراحی نشده‌اند و این باعث شده‌است که در بسیاری موارد کاربر را نادیده بگیرند.

فرض کنید کاربر می‌خواهد در یک فروشگاه الکترونیک، مشخصات جنس بعدی را ببیند، یا یک جنس را به سبد خرید خود اضافه کند. اتفاقی که می‌افتد این است که برای انجام هریک از این کارها، چون نیاز است با سرور ارتباط برقرار شود، باید یک درخواست به سرور ارسال شده، سرور پردازشهای لازم را انجام دهد و سپس یک صفحه به عنوان نتیجه بازگرداند. کاربر هم در این میان می‌تواند با انگشتانش بازی کند!

گرچه ما به صفحات وب، با همین روند انجام فعالیت هاعادت کرده‌ایم، اما واقعا روش کلاسیک برنامه‌های وب، گرچه از نظر تکنیکی مزایای بسیاری دارند، اما مشکلات عمده‌ای هم دارند. یکی از عمده‌ترین مشکلات صفحات وب سایت را می‌توان همروند کار کردن آنها دانست. (یعنی همین که وقتی درخواستی از سرور داریم، صفحه وب مقابلمان مسدود شده و باید منتظر بمانیم تا سرور کارش تمام شود و صفحه‌ای به عنوان پاسخ برگرداند).

ای‌ جکس چیست؟

ای‌ جکس یک تکنولوژی نیست؛ بلکه مجموعه‌ایست از تکنولوژی‌هایی که هر یک در جای خود تکنولوژی کامل و موفقی هستند، و اکنون به شکل جدیدی در کنار هم قرار گرفته و ای‌ جکس را تشکیل داده‌اند. تکنولوژی‌هایی که در ای‌ جکس از آن‌ها استفاده می‌شود عبارت‌اند از:

نمایش استاندارد با استفاده از XHTML و CSS.

نمایش پویایی و تعاملات با استفاده از Document Object Model (DOM).

تبادل و دستکاری داده با استفاده از XML و XSLT.

بازیابی داده‌ها بصورت غیر همروند با استفاده از XMLHttpRequest.و جاوااسکریپت برای سرهمبندی همه چیز با هم.

در واقع ای‌ جکس ترکیبی از تکنولوژی‌های فوق است و هیچ چیز جدیدی ارائه نمی‌دهد. همه شگفتی ای‌ جکس در معماری‌ایست که برای ساخت یک برنامه وب، با استفاده از این تکنولوژی‌ها ارائه می‌دهد.

ای جکس یک شیوه جهت طراحی و توسعه وب سایت ها بوده که جهت بالا بردن قدرت تعامل Interface وب سایت با کاربر و بالا بردن کیفیت عملکرد و قابلیتهای وب سایت مورد استفاده قرار می‌گیرد. Ajax به صورت Client Side و با به کار گیری JavaScript و CSS مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه در مبحث طراحی صفحات HTML تکنولوژی Ajax عامل حیات صفحه و ارضاء کاربر در مواجهه با Interface، تلقی می‌شود

ای‌ جکس ؛ معماری جدیدی برای وب

همانطور که اشاره شد، روش کار برنامه‌های کلاسیک وب سایت چیزی شبیه این است: اکثر تعاملات کاربر با رابط کاربری باعث ارسال یک درخواست به سرور می‌شود. سرور پردازش‌های لازم را انجام داده و سپس یک صفحه HTML به کلاینت بازمی‌گرداند. این مدل بر اساس هدف اصلی وب، یعنی ایفای نقش یک رسانه برای ابرمتن است. اما آنچه وب سایت را برای ابرمتن‌ها مناسب می‌کند، الزاماً آن را برای برنامه‌های نرم‌افزاری نیز مناسب نخواهد کرد. پیش از این به معایب روش کلاسیک و متداول اشاره کردیم. اکنون ببینیم Ajax چه پیشنهادی ارائه می‌دهد.

قسمت‌های مهم معماری پیشنهادی ای‌ جکس به این قرارند: رخدادهای کوچک سمت سرور: اجزای درون یک برنامه وب می‌توانند، درخواست‌های کوچکی برای سرور ارسال کنند، اطلاعات مورد نیازشان را از سرور دریافت کنند، و هر قسمت از صفحه را که لازم است بر اساس DOM به‌روز کنند، بدون اینکه تمام صفحه دوباره بارگذاری و ترسیم شود.

غیر همروند بودن: درخواست‌هایی که به سرور ارسال می‌شود، باعث مسدود شدن صفحهٔ درون مرورگر کلاینت نمی‌شوند. کاربر می‌تواند به کار با قسمت‌های دیگر برنامه ادامه دهد و هنگامی که پاسخی از سرور دریافت شد، با به‌روز کردن رابط کاربر، به کاربر اطلاع داده می‌شود.

عکس‌العمل برای هر رخدادی: تقریباً می‌توانیم برای تمام رخدادهایی که کاربر بوجود می‌آورد، با سرور ارتباط برقرار کنیم. مرورگرهای مدرن اکثر رخدادهایی را که

سیستم‌عامل اجازه می‌دهد دریافت می‌کنند: کلیک کردن موس، حرکت موس روی شی، زدن یک کلید و غیره. هر رخدادی می‌تواند باعث ارسال یک درخواست به صورت غیر همروند برای سرور شود.

بجای اینکه مرورگر در آغاز ارتباط تنها یک صفحه HTML را بارگذاری کند، یک موتور ای‌ جکس را نیز همراه با صفحه بارگذاری می‌کند، که به زبان جاوا اسکریپت نوشته شده و معمولاً مابین فریم‌هایی در صفحه پنهان شده‌است. این موتور مسئول به‌روز کردن رابط کاربری‌ای که کاربر می‌بیند، و همچنین برقراری ارتباط با سرور در پشت پرده‌است. موتور Ajax امکان تعامل کاربر با برنامه را، مستقل از ارتباطات و نقل و انتقالات بین برنامه و سرور می‌دهد. بنابراین، کاربر دیگر شاهد یک صفحه خالی و ساعت شنی و انتظار برای انجام عملیات سمت سرور نخواهد بود.

آن دسته از فعالیت‌های کاربر که باعث یک درخواست HTTP می‌شدند، اکنون با استفاده از جاوااسکریپت موتور ای‌ جکس را فراخوانی می‌کنند. در مورد پاسخ به آن دسته از فعالیت‌های کاربر که نیاز به ارسال درخواست به سرور ندارند (مانند اعتبار سنجی‌های ساده داده‌ها، ویرایش داده‌های درون حافظه سیستم کلاینت، و حتی هدایت کاربر به بخش‌های مختلف برنامه در برخی موارد) موتور ای‌ جکس خود وارد عمل می‌شود. اگر موتور ای‌ جکس برای پاسخ گویی نیاز به چیزی از سمت سرور داشته باشد، (مثلاً اطلاعاتی را از بانک اطلاعاتی بخواهد، کدهای جدیدی برای رابط کاربر لازم داشته باشد و…) بصورت غیر همروند و معمولاً در قالب XML یک درخواست به سرور ارسال می‌کند. ارسال این درخواست هیچ وقفه‌ای در کار کاربر با برنامه ایجاد نخواهد کرد [۲]. همانطور که پیش از این گفته شد، ای‌ جکس مجموعه‌ای از چند تکنولوژی است. موتور Ajax از این تکنولوژی‌ها برای انجام وظایف مختلفی که بعهده دارد استفاده می‌کند.

مشکلات ای‌ جکس

اگرچه این روش مزایای بسیاری دارد و شکاف بین برنامه‌های رومیزی و برنامه‌های وب سایت را بسیار کم‌تر کرده‌است، اما مشکلاتی نیز دارد که هنگام کار به این روش، باید به آن‌ها توجه کرد. یکی از مشکلاتی که در مورد ای‌ جکس عنوان می‌شود، این مسئله‌است که این روش کاربرد کلید Back مرورگرها را مختل کرده و این بر خلاف عادت کابران در محیط وب سایت است. البته برای حل این مسئله راه‌حل‌هایی پیشنهاد شده که این مقاله جای بحث در مورد آن‌ها نیست. مشکل دیگر ای‌ جکس مسئله تاخیر شبکه ونگرانی در مورد زمان پاسخگویی سیستم است. مسئله تاخیر شبکه در یک برنامه بر اساس Ajax باید با دقت در نظر گرفته شود. تاخیر در بارگذاری اولیه رابط کاربر برنامه، چیزیست که معمولاً برای کاربر قابل درک نیست و باید با دادن پیغامی مناسب، کاربر را از اینکه سیستم درحال بارگذاری، یا انجام فعالیتی و برقراری ارتباطی با سرور است، آگاه کرد. مسئله دیگری که در مورد سیستم‌های بر اساس Ajax وجود دارد، استفاده ای‌ جکس از جاوااسکریپت است و این مسئله که کاربر می‌تواند اجازه اجرای جاوا اسکریپت در مرورگر خود را ندهد. پس باید پیش از شروع بارگذاری موتور ای‌ جکس از اجازه داشتن اجرای جاوااسکریپت روی مرورگر کلاینت اطمینان پیدا کرد. البته در مورد IE نسخه ۶، به این مسئله نیز باید توجه کرد که شی XMLHttpRequest به صورت ActiveX پیاده سازی شده و در نتیجه کاربر باید امکان استفاده از ActiveXها را نیز به مرورگر بدهد. مسئله دیگری که باید به آن توجه داشت، این است که کدهای جاوااسکریپت برنامه را هر کسی به راحتی می‌تواند ببیند. در نتیجه بهتر است قسمت‌هایی از برنامه را که مربوط به امنیت، یا منطق پردازشی برنامه می‌شود، سمت سرور نگه داریم. به نظر می‌رسد ساخت سیستمی که ترکیب متوازنی از پردازش‌های سمت سرور و یک موتور ای‌ جکس قوی در طرف کلاینت باشد، می‌تواند راه‌حل بسیار مناسبی باشد.

منبع:

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%E2%80%8C%D8%AC%DA%A9%D8%B3